حالا كه به سفر مي رين وغيب ميشين ،سوغاتي يادتون باشه.چشم به راهتون مي مونيم تا برگردين.ضمنا ،چرا بچه ها فكر مي كنن خونه ي معلم خبر تازه اي هست؟اين قدر بچه ها اشتياق ديدن خونه ي ما رو دارن كه تصميم گرفتم يه روز همه ي اونا رو با هم دعوت كنم .خاله خانمم كه دبير علومه ،مي گفت مشاهده ي احساسات بچه ها در منزلش خيلي بهش انرژي كار داده ،خدا كنه هميشه اين طور باشه. باي باي تا دريافت سوغاتي،يادتون باشه من كلاس اولي هستم ودلم كوچكه وزود دل تنگ ميشم.